Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
"Бадоеъ-ул афкор"(номипуррааш-"Бадоеъ-ул афкор фӣ саноеъ-ул-ашъор") асари Камолуддин Ҳусайн Воъизи Кошифӣ буда, доир ба санъатҳои бадеҳи,танқиди адабӣ, шинохтани нуқсонҳои шеър,қофия ва навъҳои он нуқсонҳое,ки дар радиф воқеъ мешаванд,баҳс мекунад."Бадоеъ-ул-афкор"аҳамияти илмию амалӣ дошта,донишҷӯён, толибилмон, муаллимон, муҳаққиқон ва дӯстдорони каломи бадеъ онро чун дастури таълим истифода хоҳанд кард.
Рахш, асби сафеду нерӯманди Рустам бо суръати бод метохт, то саворашро ҳарчӣ зудтар ба Мозандарон бирасонад. Пас аз ду рӯз Рустам ба найзоре расид. Барои истироҳат аз Рахш пиёда шуд, ғизое хӯрд ва ҳамон ҷо дароз кашид. Вале он қадр хаста буд, ки хеле зуд хобаш бурд. Хуршед ғуруб кард ва ҳаво кам-кам торик шуд. Нимаҳои шаб буд, ки сояе ба Рустам наздик шуд. Рахш, ки асбе асилу боҳуш буд, болои сари Рустам истодаву комилан муроқиби атроф буд. Ногаҳон аз лоба- лои найҳо садои ғуррише омад ва чизе мисли тӯфон ба тарафи Рахш ҳамла кард. Асб шиҳае кашид, дастҳояшро боло бурд ва муҳкам бар сари ӯ кӯбид. Дар асари сару садо Рустам аз хоб парид. Бо тааҷҷуби зиёд, шери бузурги нерӯмандеро дид, ки зери суми Рахш кушта шуда буд.
"Ламаъот"-и Фахриддини Ироқӣ яке аз пурарзиштарин асарҳои таърихи афкори фалсафии аҳли тасаввуф буда, сабки нигориши он насри мусаҷҷаъи бо назм омехта аст. Ин китоб барои муҳақиқони таърихи тасаввуф, донишомӯзони риштаҳои таълими гуманитарӣ ва доираи васеи хонандагон тавсия мешавад.
Чилди ҳаштуми «Осор»-и Абдурахмони Чомӣ мунтахаби «Нафаҳот ал-унс», «Рисолаи кофия», «Рисолаи арӯз», «Рисолаи мусиқи», «Шарҳи рубоиёт» ва мактуботи уро фаро мегирад.
Дар китоб доир ба тавсифи биологӣ, омилҳои сабзиши картошка, агротехника, селексия ва тухмипарварии картошка, касалию зараррасонҳои он ва роҳҳои мубориза бар зидди онҳо маълумотҳои илман асоснок тавсия шудаанд. Китоби мазкур барои ходимони илмӣ, биологҳо, селексионерон, тумипарварон, унвонҷӯён (аспирантҳо), донишҷӯён ва картошкапарварон таҳия гаштааст.
Аз бозе , ки ман ба даст қалам гирифтам ба қатори нависандагони советӣ даромадаам, ният доштам, ки хотирот ва ёдоштҳои худро таҳрир намуда, ба хонандагон, хусусан ба бачагон ва ҷавонон,пешкаш намоям. Азбаски ёдоштҳоям ба бештарини роман, повест, очерк ва ҳикояҳои таърихиам ба сифати материалҳои асосӣ хизмат кардаанд,мумкин аст дар инҳо ҷоҳои фоидабарӣ барои ҷавонон бисёр ёфт шаванд.
Китобе, ки Шумо ба даст доред, китоби шашум аз силсилаи нашрияҳои инъикоскунандаи ҳар як рӯзу соати фаъолияти гуногунҷабҳа ва пурсамари Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмонов буда, аз якуми январ то 7 ноябри соли 2006, - ро фаро мегирад.
Бобо Тоҳир Уриёни Ҳамадонӣ дар таърихи адабиёти форсу тоҷик бо таронаҳои шӯрангезу пурэҳсоси худ, ки бо орифу омӣ дилпазиранд, мақоми хос дорад. Дар ин маҷмӯа осори шоири шӯридаҳол гирд омадааст.